De Kunstenaar

Tineke Hulsbergen (Den Haag, 1947) heeft bijna 40 jaar in Amsterdam gewoond en televisiedocumentaires gemaakt voor de publieke omroepen.
Voor haar werk heeft zij veel gereisd door Europa, Amerika en vooral Azië. Zij heeft lange tijd doorgebracht in Japan, in Tokyo.
Daar raakte zij gefascineerd door de directe uitdrukkingskracht van Japanse prenten.

In 2005 heeft zij de grote stad verlaten voor de Achterhoek en werd zij geïnspireerd door de prachtige natuur met zijn uitgestrekte velden, bloemen, vogels en zoogdieren.
Zij kon zich intensief gaan toeleggen op het schilderen en volgde lessen bij Ton Kramer en Hélène Jansen.

Daar leerde zij haar fascinatie voor de natuur op haar doeken uit te drukken.
Opvallend is haar kleurgebruik: Helder en intens.
In Japan leerde zij hoe belangrijk overgave is. Volgens de Japanse Zen-traditie dien je via volledige concentratie één te worden met het onderwerp, met de kleuren en met degenen voor wie je het schilderij maakt.
Die concentratie is voelbaar in haar schilderijen van bloemen en dieren.

De Japanse schilder Hokusai inspireerde haar met zijn vergezichten en karpers. En ook Franz Marc, die de innerlijke, spirituele kant van de natuur op zijn doeken wist over te brengen. Hij schilderde zijn dieren vanuit een laag perspectief en leefde zich in in wat zij zagen: Woest struikgewas en uitgestrekte velden. Op de achtergrond van zijn doeken speelt de gemoedstoestand van de dieren mee.
De liefde voor de natuur heeft zij gemeen met de impressionisten. Vooral met Claude Monet, die een bonte gelaagdheid van kleuren laat zien.
Ook het kleurgebruik van Mark Rothko fascineert haar. Ze zegt: “Als in een museum een Rothko hangt, word ik er onmiddellijk naartoe gezogen”.

Ze zal blijven proberen om de essentie van haar onderwerpen in heldere kleuren te verbeelden.